Κοσμίδης Ελευθέριος, Τα δώρα της Παναγιάς

Τα δώρα της Παναγιάς 

Ελευθέριος Κοσμίδης, φυσικός

Για άλλη μια φορά διαβάζοντας το άρθρο του πατρός Νικολάου Μανώλη, πλημμυρίζουμε από Ιερή αγανάκτηση. Δεν επιλέγουμε να τη χαρακτηρίσουμε Ιερή για να βάλουμε την αγανάκτηση σε δεύτερη μοίρα, αλλά για το άρρητο παράπονο και την αγωνία μας. Η μόνη άποψη που μπορώ να εκφράσω είναι άποψη μου. Η οπτική γωνία από την οποία μπορώ να αντιληφθώ τα πράγματα είναι η οπτική μου ως ανάξιο πνευματικό του τέκνο.

Έχω προσωπική εμπειρία για την πορεία και τα πιστεύω του πατρός Νικολάου κοντά μια εικοσαετία. Γνωρίζω πως δεν κεραυνοβολήθηκε και ξαφνικά ομιλεί αντιοικουμενιστικά. Είναι η φυσιολογική κατάληξη μιας βιοτής και ενός αγώνος που δεν μου επιτρέπεται να εκφράσω. Όποιος από τους γνωστούς και αγνώστους φίλους της Κατάνυξης, καθώς και το σύνολο των πιστών μελών της Εκκλησίας, δεν έχει αντιληφθεί το τεράστιο ζήτημα πίστεως που αντιμετωπίζουμε πλέον, καλά θα κάνει να ελεγχθεί, να κοιτάξει λίγο εντός του και να σταματήσει να στρουθοκαμηλίζει στα θέματα της πίστεως.

Να ξεκινήσει από τον πνευματικό του πατέρα, αν δεν είναι σταθερά αντιοικουμενιστής, να φύγει και να αλλάξει πνευματικό άμεσα. Μια τόσο απλή κίνηση δεν μπορείτε να φανταστείτε πόση αναταραχή θα φέρει εντός της Εκκλησίας. Ένα πραγματικό ηλεκτροσόκ που ενδεχομένως να επαναφέρει στη ζωή την ψυχορραγούσα επίσημη Εκκλησία.

Ο καθένας από εμάς έχει υποχρέωση να κοινοποιεί από στόμα σε στόμα, με τηλέφωνα, με το ίντερνετ, με γράμματα, με όποιο τρόπο δύναται, κάθε αντιοικουμενιστική φωνή. Είναι εποχές που δεν μας επιτρέπεται να αφήνουμε στην άγνοια πιστά μέλη της Εκκλησίας. Ωχαδερφισμό και αδιαφορία πλέον δεν έχουμε την πολυτέλεια να επιδείξουμε σε θέματα πίστεως.

Ακριβέστερη και περιεκτικότερη ανάλυση επί του θέματος από το συγκεκριμένο άρθρο του πατρός Νικολάου, δεν γράφεται εύκολα. Καταδυκνείει το μέγεθος του οικουμενισμού, αποκαλύπτει την ολοκληρωτική καταστροφή που θα επιφέρει στην Ορθοδοξία εάν επικρατήσει ο Οικουμενισμός, και ξεσκεπάζει τον τρόπο που εκείνη ήδη ενεργείται. Η στάση μας στο ζήτημα αυτό και έμπειρο, απλανή οδηγό προυποθέτει και ορθόδοξο βίωμα. Αντικρύζοντας τον πνευματικό μου πατέρα να θέτει εαυτόν αφόβως, στην πρώτη γραμμή, να ομολογεί Χριστόν, με διοικητή την Υπέρμαχο Στρατηγό, θέλω να πέσω στα πόδια του να τον ικετέψω, να μην εκθέτει τον εαυτό του, να μην τα λέει έξω από τα δόντια, να μην προκαλεί τους προϊσταμένους του. Γιατί είναι σίγουρο πως η αλήθεια των λόγων του ενοχλεί και θα επισύρει παραδειγματική τιμωρία. (Ήδη τα βάσανα και οι πειρασμοί που βιώνει είναι απερίγραπτα!). Γιατί τον χρειαζόμαστε, τον έχουμε ανάγκη, εμείς, τα παιδιά μας, η ενορία, η Κατάνυξη. Ζωοποιούμαστε με την Ορθόδοξη  φωνή του και θα μαραζώσουμε από την ενδεχόμενη φίμωσή του.

Βλέποντας τον πνευματικό μου πατέρα να θέτει εαυτόν αφόβως, στην πρώτη γραμμή, να ομολογεί Χριστόν, με διοικητή την Υπέρμαχο Στρατηγό, δεν θα μιλήσω, θα κάνω ένα βήμα πίσω εγώ, για να κάνει ένα βήμα μπροστά η Παναγιά. Εκείνη γνωρίζει να συμβιβάζει τα παράδοξα, γνωρίζει περισσότερο από τα δικά μου συναισθηματικά μάτια, πόση ανάγκη έχω τον πνευματικό μου πατέρα· ως στοργική Μητέρα, εκείνη γνωρίζει και την αποστολή που του έχει αναθέσει, ως Υπέρμαχος Στρατηγός.

Σιωπή και η προσευχή, δεν σημαίνει και απραξία. Τους πνευματικούς καρπούς του πατρός Νικολάου, τα Παναγιο-κίνητα  άρθρα του, αισθάνομαι πως πρέπει να τα προσφέρω κι εγώ με τη σειρά μου , σε όλους τους γνωστούς και φίλους μου, σαν δώρο ζωής πολύτιμο.

"...ακατανόητον θαύμα, πώς γαλουχείς τον Δεσπότην;"

Y.Γ.1 Ευχαριστώ για όλα μέσα από την καρδιά μου.

Υ.Γ.2 Τα πρώτα μας δωράκια, είναι μια συλλογή από όσα βρίσκονται εδώ, των πιο πρόσφατων άρθρων του γέροντα, καλή ανάγνωση.