Θαύματα της Παναγίας σε Μουσουλμάνους. Posted by dosambr

Επιμέλεια:Πρωτοπρεσβυτέρου Δημ.Αθανασίου

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες πλευρές της σχέσης ανάμεσα στο χριστιανισμό και το μουσουλμανισμό είναι το γεγονός ότι, σε περιοχές όπου συνυπήρξαν πληθυσμοί που ανήκαν και στις δυο πνευματικές παραδόσεις, οι μουσουλμάνοι γίνονταν αποδέκτες θαυματουργικών παρεμβάσεων
της Θεοτόκου και διαφόρων χριστιανών αγίων.
Πιστεύουμε ότι  τα θαύματα αυτά είναι η διαρκής πρόσκληση, της Θεοτόκου προς τους μουσουλμάνους αδελφούς μας, για να προσέλθουν στο χριστιανισμό.

Α. Το Ντουραχάνι(μονή Δουραχάνης)

Το 1434, τέσσερα χρόνια μετά την κατάληψη των Ιωαννίνων από τους Οθωμανούς, ο Ντουραχάν πασάς, Μπεηλέρμπεης της Ρούμελης, πέρασε με το στρατό του πάνω από τη λίμνη των Ιωαννίνων (Παμβώτιδα), που είχε παγώσει. Όταν πληροφορήθηκε, εκ των υστέρων, ότι ήταν λίμνη, συγκλονίστηκε, καταλαβαίνοντας πόσο μεγάλο κίνδυνο είχε διατρέξει.
Επειδή στο σημείο, απ’ όπου πέρασε, υπήρχε ένα εικονοστάσι με την εικόνα της Παναγίας, ο πασάς θεώρησε ότι η Μητέρα του Θεού είχε σώσει τον ίδιο και το στρατό του από τον πνιγμό. Έτσι, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης, έχτισε προς τιμήν Της στο σημείο εκείνο ένα μοναστήρι, που σήμερα φέρει το όνομά του.
Β. Θαύμα της Παναγίας της Καλυβιανής


Στο νομό Ηρακλείου Κρήτης, στην πεδιάδα της Μεσσαράς, κοντά στο χωριό Καλύβια, βρίσκεται το μεγάλο μοναστήρι της Παναγίας Καλυβιανής, που γιορτάζει στις 15 Αυγούστου (Κοίμηση της Θεοτόκου). Η ιστορική και θαυματουργή εικόνα της Παναγίας βρέθηκε στην περιοχή το 1873, στα κτήματα του Τούρκου Χουσεΐν Μπέη Βραζεράκη από τα Καλύβια, όπου βρισκόταν και το παλιό, μικρό εκκλησάκι της Παναγίας. Οι χριστιανοί της περιοχής, μετά από πολλές περιπέτειες, κατόρθωσαν να εξασφαλίσουν διαταγή του διοικητή Κρήτης Ρεούφ πασά για την απαλλοτρίωση του χώρου γύρω από την εκκλησία, για να το αγοράσουν και να το χρησιμοποιούν για την τιμή της Θεοτόκου.
Οι Τούρκοι όμως φανατικά εξακολουθούσαν να αντιδρούν και ο ιδιοκτήτης της περιοχής έβαζε μέσα στην εκκλησία το άλογό του. Τότε συνέβη το εξής περιστατικό, που το γνωρίζω από την προφορική παράδοση του χωριού μου (Αποδούλου Αμαρίου), που γειτονεύει με την περιοχή, και είναι καταγεγραμμένο και στο βιβλίο Η Παναγία Καλυβιανή και τα ιδρύματα, Μοίρες Ηρακλείου 1978, σελ. 12:
Ο ιδιοκτήτης αγάς είχε ένα παιδί παράλυτο στο κρεβάτι πολλά χρόνια και δεν υπήρχε ελπίδα να θεραπευθεί. Η Χανούμ και μητέρα του παιδιού ήταν ευσεβής στη θρησκεία της και στον ύπνο της τής παρουσιάστηκε η Παναγία και της έδωσε παραγγελία να σκουπίσει την εκκλησία που βάζει το άλογό του ο αγάς και ύστερα να θυμιάσει και με αυτά θα γίνει καλά το παιδί της.
Στην αρχή δεν πίστεψε, αλλά της παρουσιάστηκε τρεις φορές. Φοβόταν τον άνδρα της και δεν είπε τίποτε. Αποφάσισε όμως να εκτελέσει την παραγγελία μόνη της. Πήγε, σκούπισε την εκκλησία, την καθάρισε και θύμιασε, χωρίς να τη δει κανείς. Όταν επέστρεψε στο σπίτι, το παράλυτο παιδί έλειπε από το κρεβάτι του. Θυμήθηκε τα λόγια της μαυροφόρας [της Παναγίας] και άρχισε να αδημονεί. Ρώτησε τις γειτόνισσες αν είδαν το παιδί της κι εκείνες ξαφνιάστηκαν, γιατί ήξεραν πως το παιδί ήταν παράλυτο στο κρεβάτι.
Ξαφνικά παρουσιάστηκε μια γειτόνισσα και ανάγγειλε ότι το παράλυτο παιδί είναι με την υγεία του και παίζει με τα άλλα παιδιά στην πλατεία, ψηλά στον Κούλε του χωριού. Έτρεξε η μητέρα του και το βρήκε υγιέστατο και χαρούμενο. Κατάλαβε το θαύμα και δόξαζε το Θεό.
Ο αγάς δεν άργησε να φανεί. Είδε την κίνηση και εκστατικός πληροφορήθηκε από τη γυναίκα του τα συμβάντα. «Δε σου είπα τίποτα, γιατί φοβήθηκα». Τότε ο αγάς με ευλάβεια προσευχήθηκε και ομολόγησε ότι είναι αληθινή η πίστη των Ρωμιών, κάνοντας συγχρόνως και τη δήλωση ότι παραχωρεί την εκκλησία στους χριστιανούς με όλη τη γύρω περιοχή. Οι φανατικοί Τούρκοι των Καλυβίων δεν το άκουσαν αυτό με ευχαρίστηση και κατηγορούσαν τον αγά πως έγινε χριστιανός και μάλιστα άρχισαν να τον ονομάζουν από τότε ειρωνικά «παπά Μανώλη».

Γ. . Ο αχυρώνας της Παναγίας

Στο ύψωμα νότια του Ρεθύμνου είναι χτισμένο το χωριό Καστελλάκια, όπου βρίσκεται η μικρή ιστορική εκκλησία της Παναγίας, της Ζωοδόχου Πηγής (εορτάζει την Παρασκευή μετά το Πάσχα). Η ιστορία του περιλαμβάνει το εξής γεγονός, που το γνωρίζουμε από διηγήσεις παλαιών κατοίκων της περιοχής (μένω στο διπλανό χωριό, τα Περιβόλια –σήμερα Περιβόλια και Καστελλάκια είναι προάστια του Ρεθύμνου), αλλά επί του παρόντος το αντλούμε από άρθρο του δασκάλου Νίκου Δερεδάκη στην εφημερίδα «Κρητική Επιθεώρηση» της 3 Μαΐου 2008, σελ. 8.
Η παράδοση αναφέρει ότι μετά την κατάληψη του Ρεθύμνου από τους Τούρκους, το 1646, τα Καστελλάκια περιήλθαν στα χέρια ενός ισχυρού Τούρκου, που ονομαζόταν Χαρτζαλής. Μόλις πήρε στην κατοχή του το μικρό οικισμό, έσπευσε να μεταβάλει την εκκλησία σε αχυρώνα. Όταν πέθανε ο Χαρτζαλής, η περιουσία του, μαζί με τα Καστελλάκια, περιήλθαν στον ανηψιό του τον Τσιτσέκο, που ήταν καλός και συνετός άνθρωπος. Η παράδοση συνεχίζει, ότι ένα βράδυ εμφανίστηκε στον ύπνο του Τσιτσέκου η Παναγία και του είπε να επαναφέρει την εκκλησία στην αρχική της μορφή. Ο Τσιτσέκος αδιαφόρησε, μη δίνοντας σημασία στο όνειρο. Το επόμενο βράδυ εμφανίστηκε ξανά η Παναγία και επιτακτικά αυτή τη φορά του ζήτησε το ίδιο πράγμα. Ο Τούρκος αυτή τη φορά φοβήθηκε τόσο, ώστε σε σύντομο χρονικό διάστημα ξανάκανε τον αχυρώνα εκκλησία. Μέσα στο ναό, μάλιστα, τοποθέτησε και μία εικόνα της Παναγίας που είχε βρει, άγνωστο πως, στον αχυρώνα. Ακόμα ο Τσιτσέκος πρόσφερε στην Παναγία και δέκα μπακίρινα μίστατα λάδι (κουρούπι εκατό οκάδων).
Ο Τσιτσέκος τοποθέτησε ως φύλακα της εκκλησίας μια Τουρκάλα, η οποία διατηρούσε και την εικόνα της Ζωοδόχου Πηγής και δεν επέτρεπε σε Τούρκο να την πλησιάσει, αφού πίστευε πολύ στη δύναμη της Παναγίας. Κάποτε, μάλιστα, όταν ένας χριστιανός από το Ατσιπόπουλο, μαζί με το άρρωστο παιδί του πήγε στην εκκλησία να ανάψει μια λαμπάδα, για να γιάνει η χάρη της το παιδί, η Τουρκάλα του είπε ότι το παιδί του δεν πρόκειται να γίνει καλά και ότι μόλις φθάσει στο Ρέθυμνο αυτό θα πεθάνει, όπως και έγινε.
Πάντως, και οι Τούρκοι της περιοχής σέβονταν και προστάτευαν το ναό της «Μαϊρέ-Χανούμ», όπως την έλεγαν. Την ημέρα του πανηγυριού, Παρασκευή του Πάσχα, άρμεγαν τα ζώα τους σε κοινά δοχεία με τους χριστιανούς, αυτοί έφευγαν και άφηναν το γάλα να το πιουν οι πανηγυριστές.

Δ.Η Μεριέμ του Τούρκου

Ένα αντίγραφο της θαυματουργής εικόνας του « Άξιον εστί » , που μεταφέρθηκε από τους πρόσφυγες στην Ελλάδα μετά τον διωγμό του 1922, κρύβει την ακόλουθη θαυμαστή ιστορία:
Στα χρόνια της ελληνικής επαναστάσεως του 1821 , λίγο πριν τη μεγάλη καταστροφή της Χίου, το νησί λεηλατήθηκε από τους Τούρκους. Δύο Έλληνες , ενώ έφευγαν για να γλυτώσουν, συνάντησαν ένα τούρκο. Εκείνος τότε τους έδωσε μια εικόνα λέγοντας:
- Πάρετε αυτή τη Μεριέμ ( Μαρία ) .
Οι έλληνες κοντοστάθηκαν διστακτικοί , οπότε ο Τούρκος εξηγήθηκε:
– Προσπάθησα με ένα τσεκούρι να την κομματιάσω , για να βάλω τα σανίδια στη φωτιά. Το τσεκούρι χτύπησε πολλές φορές την εικόνα , εκείνη όμως δεν έπαθε τίποτε. Την κοίταξα προσεκτικά και είδα το εικονιζόμενο πρόσωπο να μου χαμογελά. Κατάλαβα ότιη πίστη σας είναι μεγάλη κι ότι η εικόνα αυτή δεν πρέπει να καταστραφεί. Να την πάρετε και να την βάλετε στην εκκλησία σας.
Οι έλληνες την πήραν , την έκρυψαν σε ένα σακκί και ξεκίνησαν για το Ρεϊζδερέ της μικράς Ασίας. Η εικόνα τοποθετήθηκε στον ναό της μονής του Αγίου Νικολάου , όπου γρήγορα έγινε η παρηγοριά των δυστυχισμένων και ο ιατρός των ασθενών. Μεταξύ των πολλών της θαυμάτων αναφέρουμε το εξής:
Κάποια γυναίκα άρρωστη ζήτησε από την Παναγία να τη θεραπεύσει κι έταξε σαν αφιέρωμα να της προσφέρει τα βραχιόλια της . Πράγματι έγινε καλά. Η μεγάλη όμως απόσταση του τόπου της από το Ρεϊζδερέ την εμπόδιζε να πραγματοποιήσει την υπόσχεσή της. Πάντως δεν έπαυε να σκέπτεται την υποχρέωσή της απέναντι στην Παναγία.
Κάποια ημέρα είδε με κατάπληξη ότι τα βραχιόλια της έλειπαν. Υπέθεσε ότι της τα έκλεψαν. Ξεκίνησε τότε να πάει στο μοναστήρι και να αναπληρώσει την αξία τους με χρήματα. Όταν έφτασε , ανέφερε στην ηγουμένη το γεγονός, κι εκείνη την οδήγησε μπροστά στην εικόνα . Εκεί με κατάπληξη αντίκρυσε τα δυο της βραχιόλια, που με μυστηριώδη τρόπο είχαν βρεθεί πριν λίγες ημέρες κοντά στα άλλα αφιερώματα . ΗΠαναγία είχε εκπληρώσει την επιθυμία της πιστής γυναίκας.

E.Θαύμα της Παναγίας της Παντάνασσας στο Πόρτο -Λάγος

Τέσσερα παιδιά, την Σαλιέ, Σεφεριέν, Γιοντσά και τον μικρό Αφσάρ έχει ο 30χρονος Νιαζή Ογλού Ακήφ που προσέτρεξε στην βοήθεια της Παναγίας της Παντάνασσας για να γίνει καλά από το φύσημα καρδιάς ο μονάκριβος γιος του. Μαζί η σύζυγός του Περχάν, ένα νέο ζευγάρι που προσευχήθηκε με την δύναμη της ψυχής του και είδε να γίνεται το θαύμα. Το φύσημα να εξαφανίζεται και οι γιατροί να μένουν άναυδοι!
ΣΤ.Από το Συναξάριο του Αγίου Νεομάρτυρος Αναστασίου του εκ Παραμυθίας.
Στόν βίο τοΰ ἁγίου νεομάρτυρα Ἀναστασίου τοϋ ἐκ Παραμυθίας (+18 Νοεμβρίου 1750)  διαβάζουμε  τά ἐξῆς:
Ὃ νεαρός Μουσᾶς (κατόπιν Δανιήλ) γυιός τοῦ πασᾶ πού βασάνισε καί θανάτωσε τόν Ἀναστάσιο, ἐντυπωσιασμένος ἀπό τήν καρτερία καί τήν ἀκλόνητη πίστη τοῦ μάρτυρα, ἀποφάσισε νά γίνει χριστιανός. Πρός τοῦτο, ἐγκατέλειψε τά πάντα καί ἀκολούθησε ἕναν ἅγιο ἀσκητή, προκειμένου νά κατηχηθῆ καί νά βαπτισθῆ. Στήν δάρκεια τῶν μετακινήσεών τους, ὁ νέος ἐξαντλήθηκε ἀπό τούς κόπους καί τίς στερήσεις. Μπαίνει, λοιπόν, σέ μιά ἐκκλησία τῆς Παναγίας γιά νά προσευχηθῆ. Προσκυνώντας τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας, ἀκούει φωνή ἀπό τήν εἰκόνα:
-Μή λυπᾶσαι, παιδί μου, γιά τά πρόσκαιρα ἀγαθά πού
ἄφησες. Νά χαίρεσαι μᾶλλον, ἐπειδή πρόκειται νά ἀξιωθεῖς πολλῶν ἀγαθῶν στήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Καί μέ τή φωνή ἀπαλλάχτηκε ὁ νέος ἀπό τό βάρος τῆς θλίψεως. Ἐκστατικός ἐρωτᾶ τόν συνοδό του:
-Μιλοῦν πάντοτε οἱ ἅγιες εἰκόνες πάτερ;
-Ὄχι πάντοτε παιδί μου, ἀπάντησε ὁ ἀσκητής. Ἀλλἀ
ὅταν εἶναι ἀνάγκη.
Ἔτσι λοιπόν, ὅπου καί ὅταν «βούλεται Θεός, νικᾶται φύσεως τάξις». Καί μιλοῦν· καί θαυματουργοῦν· μόνον ὡρισμένες ἅγιες εἰκόνες, κατά τήν κρίση καί ἀπόφαση τοῦ Θεοῦ.
Ζ.Μέγα Θαύμα της Παναγίας μας στη Συρία

Ελληνορθόδοξον Πατριαρχείον Ιεροσολύμων
Ιερά Αγιοταφιτική Αδελφότης
Ιερά Μονή των Ποιμένων

«Δόξα εν υψίστοις Θεώ» εν Μπετσαχούρ

Τον Δεκέμβριο του 2004 βγήκε από τα μέσα ενημέρωσης ένας μουσουλμάνος Σαουδάραβας και διηγήθηκε ένα ζωντανό συγκλονιστικό γεγονός που έζησε και που άλλαξε όλη του τη ζωή. Το διηγήθηκε από την τηλεόραση και το ραδιόφωνο και δημοσιεύτηκε σε εφημερίδες και περιοδικά σε όλη τη Σαουδική Αραβία, Παλαιστίνη και προφανώς σε όλες τις γειτονικές χώρες. Υπάρχει και στα αραβικά σε ιστοσελίδα στο διαδίκτυο αλλά δεν γνωρίζω ποια είναι.

Παντρεύτηκε πριν από χρόνια μια κοπέλα, πλούσια μουσουλμάνα αλλά στείρα. Οπότε πέρασαν τα χρόνια και δεν μπορούσαν να αποκτήσουν παιδιά, παρόλο που είχαν πολλά χρήματα και πήγαν σε πολλούς γιατρούς. Οι γονείς του του έλεγαν να παντρευτεί και δεύτερη γυναίκα και να κρατήσει και την πρώτη αφού ο νόμος τους, επιτρέπει να έχουν μέχρι και τέσσερις γυναίκες. Εκείνος κουρασμένος και αρκετά στεναχωρημένος, πήρε τη σύζυγό του να πάνε ταξίδι αναψυχής στη  γειτονική μας από το Ισραήλ Συρία για να ξεκουραστούν και να ξεχάσουν λίγο.

Στη Συρία ενοικίασε λιμουζίνα με οδηγό-ξεναγό για να τους πάει σε όλα τα κοσμικά αξιοθέατα της Συρίας. Ο οδηγός πρόσεξε στο ζευγάρι που ξεναγούσε μια πικρία, πόνο και θλίψη στα πρόσωπά τους. Αφού λοιπόν ξεκουράστηκαν καλά, πήρε το θάρρος και τους ρώτησε γιατί δεν φαινόντουσαν ευχαριστημένοι, μήπως άραγε έφταιγε ο ίδιος και δεν τους άρεσε κάτι στην ξενάγηση και την περιήγηση που τους έκανε. Εκείνοι του ανοίχθηκαν και του εξήγησαν το πρόβλημα της ατεκνίας τους.

Ο μουσουλμάνος λοιπόν οδηγός, τους είπε ότι εδώ στη Συρία οι Χριστιανοί και μάλιστα οι Ορθόδοξοι έχουν το Μοναστήρι της Παναγίας της Σεϊδανάγιας (Σεϊντανάγια στα αραβικά σημαίνει «Κυρία Δέσποινα») και πολλοί άτεκνοι καταφεύγουν στη Θαυματουργική της εικόνα. Εκεί λοιπόν τους δίνουν από το φυτίλι του καντηλιούτης θαυματουργής αυτής εικόνας και το τρώνε, το καταπίνουν και τότε η “Μαρία” των Χριστιανών τους δίνει κατά την προαίρεσή τους και την πίστη τους.

Ενθουσιασμένος λοιπόν ο Σαουδάραβας και η γυναίκα του λένε στον ξεναγό: «Πήγαινέ μας εκεί στη Σεϊδανάγια, “τη Δέσποινα των Χριστιανών” κι αν γίνει το ποθούμενο και εάν αποκτήσουμε παιδί θα σου προσφέρω 20.000$ σε σένα και 80.000$ στο Μοναστήρι».

Πήγαν στη Μονή, έκαναν ό,τι έπρεπε και γυρίζοντας πίσω η γυναίκα βρέθηκε έγκυος. Σε μερικούς μήνες γέννησε ένα χαριτωμένο αγοράκι υγιέστατο και πανέμορφο, Θαύμα της Παναγίας μας.

Μόλις γέννησε η σύζυγός του, ο Σαουδάραβας ήθελε να εκπληρώσει, να πραγματοποιήσει το τάξιμο που είχε κάνει. Τηλεφώνησε λοιπόν στον οδηγό εκείνο για να τον παραλάβει από το αεροδρόμιο της Δαμασκού. Ο οδηγός όμως, πανούργος και κακός, ειδοποίησε άλλους δυο φίλους του για να πάνε μαζί στο αεροδρόμιο, να παραλάβουν τον πλούσιο και κατόπιν δολίως να τον σκοτώσουν και να λάβουν όσα χρήματα θα είχε μαζί του, δική τους μοιρασιά.

Πράγματι έτσι κι έγινε. Τον παρέλαβαν από το αεροδρόμιο. Καθ’οδόν χωρίς ο άμοιρος να γνωρίζει τι θα συνέβαινε, τους είπε ότι από τη χαρά του θα έδινε και στους φίλους του οδηγού από 10.000$.

Αυτοί αντί να τον πάνε στο Mοναστήρι, τον οδήγησαν σε έρημο μέρος, τον έσφαξαν κόβοντάς του πρώτα το κεφάλι, καθώς και τα υπόλοιπα μέρη του σώματός του (χέρια και πόδια) σε κομμάτια. Τους τύφλωσε όμως το πάθος από αυτήν την εγκληματική τους ενέργεια και αντί να τον πετάξουν εκεί, τον έβαλαν στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου, αφού πήραν μαζί τους χρήματα, ρολόϊ και ό,τι είχε και ξεκίνησαν να πάνε σε άλλο ερημικό μέρος για να τον πετάξουν.

Στον εθνικό δρόμο τους χάλασε το αμάξι και στάθηκαν στη μέση του δρόμου, για να δουν τι συνέβαινε και γιατί σταμάτησε η μηχανή και τους άφησε. Ένας περαστικός τους είδε και από μόνος του σταμάτησε με το αυτοκίνητό του να τους βοηθήσει. Εκείνοι όμως φοβούμενοι μήπως γίνουν αντιληπτοί για το φοβερό έγκλημα που είχαν διαπράξει, προσποιήθηκαν ότι δεν θέλουν βοήθεια.

Ο περαστικός οδηγός όμως φεύγοντας παρατήρησε να στάζει αίμα κάτω από το πορτ μπαγκάζ και πιο κάτω ειδοποίησε την αστυνομία να πάνε να εξιχνιάσουν τι συνέβαινε, διότι αυτοί οι τρεις, του φάνηκαν ύποπτοι.

Έφθασε η αστυνομία, είδαν οι αστυνομικοί το αίμα στο οδόστρωμα και δίνουν διαταγή να ανοίξουν το πορτ μπαγκάζ. Μόλις άνοιξαν σηκώνεται και βγαίνει έξω ο Σαουδάραβας υγιής, ολοζώντανος, με αίματα βέβαια αλλά ραμμένος. “Μόλις τώρα” τους λέει “… η Παναγία τελείωσε και τις τελευταίες ραφές του λαιμού μου εδώ μπροστά”, δείχνοντας το καρύδι του λαιμού του, “αφού μου έραψε όλο μου το σώμα πρώτα”.

Ο κακοποιός εγκληματίας ταξιτζής και οι συνεργοί του, έχασαν τα λογικά τους, τρελάθηκαν και με χειροπέδες τους οδήγησαν στις ψυχιατρικές φυλακές. Φώναζαν σαν δαιμονισμένοι “…εμείς σε σκοτώσαμε, εμείς σε κομματιάσαμε, σου κόψαμε το κεφάλι, πώς ζεις;”

Ο Σαουδάραβας πήγε για πιστοποίηση του λαμπρού Θαύματος. Τον είδαν ιατροδικαστές, εμπειρογνώμονες, αστυνομικοί και πιστοποίησαν με υπογραφές το Θαύμα.

Τα ράμματα ήσαν και είναι φανερά. Φαινόταν φρεσκοσυναρμολογημένος. Διεκήρυττε δε και ομολογούσε ότι“η Παναγία με έραψε και με ανέστησε με την Δύναμη του Υιού Της.”

Κατόπιν ο ιαθείς και αναστηθείς, κάλεσε τηλεφωνικώς όλους τους δικούς του και ήλθαν στη Συρία. Πήγαν στο Μοναστήρι, ευχαρίστησαν την Παναγία Σεϊδανάγια και πρόσφεραν δεήσεις και δοξολογίες. Και αντί του ποσού των 80.000$ που ήταν το τάξιμό του στην Παναγία Σεϊδανάγια, προσφέρει στη Μονή το ποσό των 800.000$, για τη μεγάλη ευεργεσία που του προσέφερε η Παναγία μας.

Ο ίδιος σήμερα αφηγείται συνεχώς το συγκλονιστικό αυτό Θαύμα και αρχίζει πάντοτε λέγοντας: “ Όταν ήμουν μουσουλμάνος μου συνέβη αυτό κι αυτό”, δηλώνοντας ότι δεν είναι πλέον μουσουλμάνος, ούτε αυτός ούτε η οικογένειά του.

Το Θαύμα αυτό τάραξε τις Αραβικές μουσουλμανικές χώρες και όλη τη Μέση Ανατολή, δημιούργησε σάλο και φοβερή έκπληξη.
“ Ζει Κύριος ο Θεός ημών,
ο Θεός των Δυνάμεων”
Π. Ιγνάτιος-Ηγούμενος
Ιεράς Μονής των Ποιμένων
Μπετσαχούρ-Βηθλεέμ