……Μετά απ’ όλα αυτά, οι εχθρικώς κείμενοι
προς την Θεομήτορα λέγουν ότι δεν πρέπει να απευθυνόμαστε στις
προσευχές μας προς αυτή με τις παρακλήσεις: «Μη έχοντας άλλη προστασία –
Δεν έχουμε άλλην βοηθόν εκτός από σε» και «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον
ημάς», όντως ένα μεγάλο λάθος, διότι θέτουμε τη Θεομήτορα όπως και τον
Σωτήρα, μεσίτρια της σωτηρίας μας, καθότι ένας είναι ο μεσίτης μας, ο
Ιησούς Χριστός.
Όσον αφορά την παράκλησή μας προς τη Θεομήτορα, κατ’ αυτόν τον τρόπο:
«
μη έχοντας άλλη προστασία», δι’ αυτού εμείς δεν αρνούμαστε την
μοναδικότητα του Ιησού Χριστού ως μεσίτη της αντικειμενικής μας
σωτηρίας, αλλά δεν παραμελούμε ούτε την ωφέλεια κάθε βοήθειας σε σχέση
με την υποκειμενική μας σωτηρία. Η σημασία αυτής της παρακλήσεως είναι η
ακόλουθη:
« Συ
μπορείς να μας δώσεις τη μεγαλύτερη βοήθεια στην υποκειμενική μας
σωτηρία, κάποια άλλη βοήθεια πιο μεγάλη δεν βρίσκουμε σε κανέναν άγιο, η
δεν έχουμε κάποιον άλλον, ο οποίος να μπορεί να μας βοηθήσει τόσο πολύ
όσο μπορείς να μας βοηθήσεις εσύ, ως Μητέρα του Σωτήρος μας».
Ενώ
τα λόγια της παρακλήσεως που της απευθύνουμε: «Υπέρ Αγία Θεοτόκε, σώσον
ημάς», σημαίνουν : «Πρέσβευε τον Υιόν σου να μας σώσει!» η: «να μας
λυτρώσει». Στην Ελληνική γλώσσα, όπου ήταν γραμμένα περίπου όλα τα
βιβλία της Καινής Διαθήκης, όπως και τα βιβλία της Ορθοδόξου λατρείας,
το ρήμα «σώζω» σημαίνει και λυτρώνω (απαλλάσσω) εκ του κακού, του
πειρασμού, των αμαρτημάτων, της στενοχωρίας, της οικονομικής δυσχέρειας.
Άρα: «Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς», σημαίνει: «βοήθησέ μας με τις
ικεσίες σου να λυτρωθούμε εκ του κακού, της στενοχωρίας, των έργων του
διαβόλου, από τα πάθη μας».
Τοιουτοτρόπως, διά «το σώσον ημάς»
δεν εννοούμε «συγχώρησε τις αμαρτίες μας», αλλά, «πρέσβευε εις τον Υιόν
σου για την σωτηρία μας».Είναι αδύνατον διότι διά της ευλαβείας (σ.
μτφ. οφειλομένης τιμής) της Θεομήτορος να λυπήσουμε τον Υιόν της, του
Οποίου κατ’ αυτόν τον τρόπο δεν ελαττώνουμε με τίποτα την προς Αυτόν
οφειλομένη λατρεία, αλλά, τουναντίον, όλη η υπέρ – ευλάβεια
(«εξαιρέτως») της Θεομήτορος περνά στον Υιόν της, ο Οποίος την διάλεξε
και την καθαγίασε για να γίνει Μητέρα Του.
Απόσπασμα.
Αταλάντη 13-10-1991 Εισαγωγή – μετάφραση Γεώργιος Δημ. Αποστόλου Θεολόγος
Εκ του περιοδικού «Ορθόδοξος Φιλόθεος Μαρτυρία» Εκδόσεις «Ορθόδοξος Κυψέλη» Θεσσαλονίκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου