Η ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Η  κοίμηση  της  Παναγίας

Η  Παναγία  μετά  την  Ανάληψη  του  Χριστού  καθημερινώς  πηγαίνει  στο  ζωοδόχο  μνήμα  και  προσεύχεται.

Μία  Παρασκευή  ο  Αρχάγγελος  Γαβριήλ  παρουσιάζεται  μπροστά  της  και  την  χαιρετά:  <<Χαίρε, η  γεννήσασα  Χριστόν  τον Θεόν  ημών. Ο  Κύριος  άκουσε  την  προσευχή  σου  και  θα  αφήσεις  τον  κόσμο  και  θα  πορευθείς  εις  την  ζωήν  την  αληθινήν.>>

Η  Θεοτόκος  επιστρέφει  στον  οίκο  της,  θυμιά  και  προσεύχεται  στον  Χριστό  να  της  στείλει  τον  Ιωάννη  και  τους  λοιπούς  Αποστόλους,  για  να  παρασταθούν  στο  θάνατό  της.
Η  προσευχή  της  εισακούεται  και  πρώτος  φθάνει,  αρπαγείς  από  νεφέλη,  ο  Ιωάννης  και  σε  λίγο  επί  νεφελών  και  οι  λοιποί  Απόστολοι  οι  διεσπαρμένοι  στα  πέρατα  του  κόσμου.
Την  Κυριακή  έρχεται  με  την  απαστράπτουσα  δόξα  Του  και  με  χιλιάδες  αγγέλους  ο  Κύριος  να  παραλάβει  την  ψυχή  της  Μητρός  Του.
Εκείνη  ευλογεί  τους  Αποστόλους  και  τον  κόσμο,  δέεται  για  την  σωτηρία  όλων  και  αφού  λαμβάνει  την  υπόσχεση  οτί  πάσα  ψυχή  επικαλουμένη  το  όνομά  της  ου  μη  καταισχυνθεί,  αλλ΄ εύρη  έλεος  και  παράκλησιν  και  αντίληψιν  και  παρρησίαν  και  εν  τω  νυν  αιώνι  και  εν  τω  μέλλοντι,  παραδίδει  την  αγία  της  ψυχής  στα  χέρια  του  Υιού  της.
Οι  Απόστολοι  περιπτύσσονται  το  σκήνος  και  ψάλλοντες  μεταφέρουν  την  κλίνη  με  το  σώμα  για  την  ταφή.
Ένας  εβραίος  ονόματι  Ιεφωνίας  ορμά  και  επιχειρεί  κατά  της  κλίνης,  αλλ΄ άγγελος  Κυρίου  με  ξίφος  πυρός  αποκόπτει  τα  χέρια  του  από  των  ώμων,  που  μένουν  κρεμασμένα  στην  κλίνη.
Αυτός  μετανοεί  και  κολλώνται  πάλι  τα  χέρια  του,  ενώ  οι  Απόστολοι  ανενόχλητοι  συνεχίζουν  την  εκφορά.

Το  σκήνος  θάπτεται  σε  καινό  μνημείο  στην  Γεθσημανή,  την  Τρίτη  όμως  ημέρα  μετετέθη  εν  Παραδείσω.

( Ιωάννου  Φουντούλη,  Καθηγητού  Πανεπιστημίου )