Κυριακή 28 Ιουλίου 2013

Ένα ποίημα για την Παναγία

Ένα ποίημα για την Παναγία


Με την ευκαιρία της θεομητορικής περιόδου του Δεκαπενταύγουστου που διάγουμε, μεταφέρουμε εδώ ένα ποίημα του Εφημερίου μας π. Παναγιώτη Καποδίστρια από το βιβλίο του "Της αγάπης μέγας χορηγός" [Αθήνα 2003 / Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών 2004, σ. 47]. Στο ποίημα αυτό "πρωταγωνιστεί" η μικρή Μαρία, η ταπεινή και αγνή κόρη από τη Ναζαρέτ. Σε χρόνο άχρονο και ποιητική αδεία, η κόρη παρουσιάζεται να ζει στο Άγιον Όρος, να γυροδιαβαίνει ως παιδάκι στο κελί του Μωυσέως Αγιορείτου, βιώνοντας όλα της ζωής της τα συγκλονιστικά και ανεπανάληπτα συμβάντα, από τον Ευαγγελισμό μέχρι το Πάθος του Γιου Της. Εντέλει γίνεται πλάγια αναφορά στην εικόνα "Άξιον εστί", που θησαυρίζεται στο Πρωτάτο.


ΕΠΙ ΔΩΜΑΤΟΣ

Του Μωυσέως Αγιορείτου


Πλούσιος πένης και συ
παραμυθίας κανδήλα
με μόνην επί δώματος εφέστια παρεούλα
τη Μαρία
να σού κάνει σκανταλιές

σβήνει κι ανάβει τα κεριά
τρώει τα λουκούμια
σου μουτζουρώνει τα χαρτιά
μπερδεύει στίχους και μολύβια

μα
τρέχει κι αποκρύβεται
στην κόγχη του Πρωτάτου
κάθε που ακούει
περίφοβη
αποβραδίς Βαγγελισμού
χαλαλοή στα κεραμίδια

τον Άγγελο του Πάθους να ολολύζει.
You might also like:

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου