Από το "Θεοτοκάριον" του Αγίου Νεκταρίου
Ο ἅγιος Νεκτάριος, πού μέ τή Χάρι τοῦ Θεοῦ καί τήν ἁγιότητά του εἵλκυσε
στούς καιρούς μας τήν ἀγάπη, τήν τιμή καί τήν εὐλάβεια ὅλων τῶν
᾿Ορθοδόξων, ἦταν καί πολυγραφώτατος συγγραφεύς. Τό ἁγιασμένο πνεῦμα του
μᾶς ἄφησε συγγράμματα θεολογικά, δογματικά, λειτουργικά καί
οἰκοδομητικά, πού κυκλοφοροῦν καί μελετῶνται ἀπό πολλούς πιστούς.
Συγχρόνως εἶχε καί χάρισμα ποιητικό, ὑμνογραφικό καί ἀνύμνησε μέ αὐτό πρό πάντων τήν ῾Υπεραγία Θεοτόκο, τήν ὁποία ἰδιαιτέρως εὐλαβεῖτο.
Συνέθεσε πολλούς ὕμνους καί ὠδές πρός τήν ᾿Αειπάρθενον, πού ἀπετέλεσαν μιά ὡραία συλλογή μέ τίτλο «Θεοτοκάριον». Στήν εἰσαγωγή αὐτοῦ τοῦ βιβλίου ἀναφέρει ὁ ἴδιος ὅτι οἱ ὕμνοι του αὐτοί εἶναι ἔκφρασι τῆς εὐγνωμοσύνης του πρός τήν Παναγία.
«᾿Εποίησα ᾠδάς τινας καί ὕμνους πρός αἴνεσιν καί ἀνύμνησιν τῆς Παναγίας Μητρός τοῦ Κυρίου, τῆς Γοργοεπηκόου καί ταχείας εἰς ἀντίληψιν, βοήθειαν καί προστασίαν τῶν ἐπικαλουμένων αὐτήν, καί πρός ἔκφρασιν τῆς ᾿Απείρου πρός αὐτήν εὐγνωμοσύνης μου διά τάς πολλάς πρός ἐμέ Αὐτῆς εὐεργεσίας».
Στίς ᾿Ωδές καί στούς ῞Υμνους αὐτούς ἀπευθύνεται ὁ ῞Αγιος μέ θερμό καί προσωπικό τρόπο πρός τήν Θεοτόκο καί καταφεύγει μέ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στήν Χάρι της.
Γιά νά ἐξυμνήση τήν ἀρετή καί ἁγιότητά της δανείζεται λέξεις καί ἔννοιες ἀπό τό ῏Ασμα τῶν ᾿Ασμάτων.
῾Υμνῶντας τή συμβολή της στό σχέδιο τῆς θείας Οἰκονομίας περί σωτηρίας τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ἀναφωνεῖ στόν ΙΒ´ ῞Υμνον·
Συγκινητικός εἶναι ὁ τρόπος, μέ τόν ὁποῖον ἐκφράζεται ταπεινά γιά τόν
ἑαυτό του καί ἱκετεύει τήν Παναγία νά τόν βοηθήση νά ἀπαλλαγῆ ἀπό τά
ἁμαρτήματά του·
Σ᾿ ᾿Εκείνην κατέφευγε μέ πίστι στίς δύσκολες ὧρες του, ζητῶντας τήν ἀκαταίσχυντη προστασία της ἀπό τούς πολλούς ἐχθρούς καί τούς κινδύνους, πού τόν ἀπειλοῦσαν.
Καί γεμάτος εὐγνωμοσύνην γιά τήν προστασία της καί γιά τήν συμβολή της στήν σωτηρία μας καλεῖ τούς πιστούς νά ψάλλουν δοξολογίες πρός τήν Δέσποιναν τοῦ κόσμου·
῾Ωρισμένοι ἀπό τούς ὕμνους τοῦ ῾Αγίου, ὅπως ὁ πασίγνωστος καί κοσμαγάπητος Αγνή Παρθένε Δέσποινα, μελοποιήθηκαν καί ψάλλονται καί εὐφραίνουν τήν καρδιά μας.
῞Ολοι δέ γενικά οἱ ὕμνοι τοῦ «Θεοτοκαρίου» του βοηθοῦν στίς προσευχές μας καί στήν ἔκφρασι τῆς τιμῆς μας πρός τήν Θεομήτορα.
Συγχρόνως εἶχε καί χάρισμα ποιητικό, ὑμνογραφικό καί ἀνύμνησε μέ αὐτό πρό πάντων τήν ῾Υπεραγία Θεοτόκο, τήν ὁποία ἰδιαιτέρως εὐλαβεῖτο.
Συνέθεσε πολλούς ὕμνους καί ὠδές πρός τήν ᾿Αειπάρθενον, πού ἀπετέλεσαν μιά ὡραία συλλογή μέ τίτλο «Θεοτοκάριον». Στήν εἰσαγωγή αὐτοῦ τοῦ βιβλίου ἀναφέρει ὁ ἴδιος ὅτι οἱ ὕμνοι του αὐτοί εἶναι ἔκφρασι τῆς εὐγνωμοσύνης του πρός τήν Παναγία.
«᾿Εποίησα ᾠδάς τινας καί ὕμνους πρός αἴνεσιν καί ἀνύμνησιν τῆς Παναγίας Μητρός τοῦ Κυρίου, τῆς Γοργοεπηκόου καί ταχείας εἰς ἀντίληψιν, βοήθειαν καί προστασίαν τῶν ἐπικαλουμένων αὐτήν, καί πρός ἔκφρασιν τῆς ᾿Απείρου πρός αὐτήν εὐγνωμοσύνης μου διά τάς πολλάς πρός ἐμέ Αὐτῆς εὐεργεσίας».
Στίς ᾿Ωδές καί στούς ῞Υμνους αὐτούς ἀπευθύνεται ὁ ῞Αγιος μέ θερμό καί προσωπικό τρόπο πρός τήν Θεοτόκο καί καταφεύγει μέ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στήν Χάρι της.
«Παναγία μου, Δέσποιν᾿ ἐπάκουσον,
εἰς τήν Σήν παρρησίαν ἐπήλπισα»,
λέγει στήν Α´ ᾿Ωδή. Καί στόν Ζ´ ῞Υμνο προσθέτει·
«Δέσποινά μου Θεοτόκε,
ἡ ἐλπίς μου, ἡ ἰσχύς μου,
ἡ θερμή μου προστασία
σκέπη καί καταφυγή μου...».
«Κρίνον Σέ, ἄχραντε, εὑρών ὁ Κύριος
ἡμᾶς ἐνέπλησεν ὀσμαῖς τῆς χάριτος»
(ρμθ´ ὕμνος)
«῾Ιερά μυροθήκη
χαῖρε τό ἡδύπνοον
μύρον φυλάξασα»
(Α´ Κανών, δοξαστικός)
«῞Ολη καλή καί ἐκλεκτή ἀναφανεῖσα τῷ Θεῷ
πρό κτίσεως, Θεόνυμφε, χαρίτων τῇ λαμπρότητι,
τούς ὑμνητάς Σου φαίδρυνον
φωτοχυσίαις Σου, ἁγνή»
(Β´ Κανών, παρακλητικός)
῾Υμνῶντας τή συμβολή της στό σχέδιο τῆς θείας Οἰκονομίας περί σωτηρίας τοῦ κόσμου καί τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, ἀναφωνεῖ στόν ΙΒ´ ῞Υμνον·
«Διά σοῦ ἀνεκαινίσθη
πᾶσα τῶν ἀνθρώπων φύσις.
Διά σοῦ ἐκαινουργήθη
ἡ φθαρεῖσα πάλαι κτίσις».
Βαθύς γνώστης τῶν δογματικῶν ἀληθειῶν τῆς Πίστεως ὁ ῞Αγιος, παρουσιάζει
ἄριστα τό Χριστολογικό δόγμα περί τῆς ἑνώσεως τῶν δύο φύσεων, θείας καί
ἀνθρωπίνης, στό θεανδρικό πρόσωπο τοῦ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ·
«᾿Εκ σοῦ, ἁγία Παρθένε,
Χριστός ἐτέχθη ἀφράστως
ὅς ὤν Θεός ἀϊδίως
προσφάτως ἄνθρωπος ὤφθη.
᾿Εν ἑαυτῷ διασώζων τῆς φύσεως ἑκατέρας
τήν ἰδιότητα θείως ἐν ἀσυγχύτῳ ἑνώσει»
(ιδ´ ῞Υμνος)
«῾Ικέτης Σοι προσέρχομαι,
Θεογεννῆτορ, φεῖσαι μου
καί τῆς δουλείας τῶν παθῶν
ἀπάλλαξον καί ρῦσαι με.
᾿Ιάσεων, κόρη, πηγήν
ὁ Λόγος Σέ ἀνέδειξε·
διό καθικετεύω Σε
τά τραύματά μου ἴασαι»
(με´ ῞Υμνος)
«Ποταμούς τῶν παθῶν μου ἀνάκοψον
ἁμαρτίας τό πέλαγος ξήρανον,
ταῖς πρεσβείαις ταῖς Σαῖς πρός τόν Κύριον»
(πβ´ ῞Υμνος)
Σ᾿ ᾿Εκείνην κατέφευγε μέ πίστι στίς δύσκολες ὧρες του, ζητῶντας τήν ἀκαταίσχυντη προστασία της ἀπό τούς πολλούς ἐχθρούς καί τούς κινδύνους, πού τόν ἀπειλοῦσαν.
«᾿Επανατείνω, Δέσποινα, χεῖρας πρός Σέ ἱκέτιδας
καί χείλη διανοίγω Σοι πρός δέησίν μου ρυπαρά
..........................................
Ρῦσαι με ἐξ ἐπιβουλῶν ἀνθρώπων διωκόντων με
ἐξ ἀοράτων μου ἐχθρῶν καί ὁρατῶν μισούντων με»
(99ος ῞Υμνος)
Καί γεμάτος εὐγνωμοσύνην γιά τήν προστασία της καί γιά τήν συμβολή της στήν σωτηρία μας καλεῖ τούς πιστούς νά ψάλλουν δοξολογίες πρός τήν Δέσποιναν τοῦ κόσμου·
«Τά ἔθνη δεῦτε νῦν πάντα, φωνῇ ἐν ἀγαλλιάσει
τήν Παναγίαν Παρθένον ἀνευφημήσωμεν πόθῳ»
(ρμζ´ ῞Υμνος)
Τοῦ ἐλέους Σου τήν χάριν καί τήν σκέπην τῆς ἰσχύος
οὔποτ᾿ ἀποσιωπῶμεν, ἀειπάρθενε Μαρία,
ἀλλ᾿ ἀεί εὐγνωμονοῦντές Σοι κηρύττομεν, ἁγία
.........................................
ψάλλομεν εὐχαριστίας ἐπινίκιον ὠδήν Σοι»
(Δ´ Κανών, παρακλητικός)
῾Ωρισμένοι ἀπό τούς ὕμνους τοῦ ῾Αγίου, ὅπως ὁ πασίγνωστος καί κοσμαγάπητος Αγνή Παρθένε Δέσποινα, μελοποιήθηκαν καί ψάλλονται καί εὐφραίνουν τήν καρδιά μας.
῞Ολοι δέ γενικά οἱ ὕμνοι τοῦ «Θεοτοκαρίου» του βοηθοῦν στίς προσευχές μας καί στήν ἔκφρασι τῆς τιμῆς μας πρός τήν Θεομήτορα.
Πηγή: ahdoni
Πηγή: Ορθόδοξα Ωφελήματα: Από το "Θεοτοκάριον" του Αγίου Νεκταρίου http://orthodoxa-ofelimata.blogspot.com/2013/08/blog-post_8081.html#ixzz2czB2eo8K
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου