Τετάρτη 29 Ιουλίου 2015

Ένα σχόλιο περί αειπαρθενίας της Θεοτόκου

ena-sxolio-peri-aeiparthenias-tis-theotokou-riginivtis-Aenai-EpAnastasi

Συνέχεια από το θέμα μας «Είχε αδελφούς ο Χριστός;»
Επιμέλεια Σοφία Ντρέκου 

Για το ζήτημα των αδελφών του Κυρίου, επιτρέψτε μου ολίγες σκέψεις, με τη χάρη του Θεού. Ποτέ η Εκκλησία δεν υπήρξε εναντίον του γάμου. Αντίθετα, απέρριψε ασυζητητί τις εγκρατιτικές τάσεις, που ζητούσαν γενική αγαμία και διάλυση των υπαρχόντων γάμων. Κάποιοι δε απόστολοι, ως γνωστόν, ήταν έγγαμοι, μεταξύ αυτών και ο απ. Πέτρος.

Συνεπώς, δεν υπάρχει κανείς λόγος να υποθέσουμε ότι η Εκκλησία «φαντάστηκε» ή «κατασκεύασε» και «επέβαλε» ένα μύθο περί αειπαρθενίας της Θεοτόκου. Η σχετική διδασκαλία είναι δεκτή από την Εκκλησία, επειδή αυτό διέσωσε η ιστορική μνήμη των χριστιανών εξ αρχής.

Κανείς συγγραφέας της Καινής Διαθήκης εξάλλου δεν ενδιαφέρεται να εξηγήσει τι ακριβώς σχέση είχαν οι αδελφοί του Κυρίου με τον Κύριο. Άρα η σχέση τους ήταν πασίγνωστη σε όλους τους χριστιανούς, είτε εξ αίματος αδέρφια Του ήταν είτε εξ υιοθεσίας – το ζήτημα δεν τους απασχολεί.

Η αρχαία χριστιανική παράδοση όμως εκφράζεται ήδη σε έργα που ανάγονται στα τέλη του 1ου και στο 2ο αιώνα, όπως το λεγόμενο «Πρωτευαγγέλιο Ιακώβου», ενώ ακόμη ζούσαν άνθρωποι που τους γνώρισαν, αλλά ίσως και κάποιοι από τους ίδιους τους αδελφούς του Κυρίου (π.χ. ο άγιος Συμεών/Σίμων). Αν και τα έργα αυτά δεν είναι κανονικά ευαγγέλια, οι πληροφορίες τους δεν αποκρούστηκαν, παρότι τότε ήταν ασφαλώς πασίγνωστη η σχέση των αδελφών Του με τον Κύριο. Άρα, τα έργα αυτά συμφωνούσαν με τη γνώση όλης της Εκκλησίας.

Την αρχαία παράδοση επίσης συνοψίζουν ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, στην Ερμηνεία του κατά Ιωάννην, και άλλοι εκκλησιαστικοί συγγραφείς, όπως ο άγιος Σωφρόνιος στα Υπομνήματα ή ο Κοσμάς Βεστίτωρ στο Εγκώμιον εις τους δικαίους Ιωακείμ και Άνναν, οι οποίοι αναφέρουν ότι η πρώτη σύζυγος του Ιωσήφ ονομαζόταν Σαλώμη και οι κόρες τους ήταν η Εσθήρ, η Θάμαρ και η Σαλώμη, που είχε το όνομα της μητέρας της και ήταν η σύζυγος του Ζεβεδαίου και μητέρα των αποστόλων Ιάκωβου και Ιωάννη. Αυτό εξηγεί και γιατί η αγία μυροφόρος Σαλώμη είχε το θάρρος να πλησιάσει τον Ιησού και να ζητήσει πρωτοκαθεδρία για τα δύο παιδιά της. Άρα έχουμε μια επιβεβαίωση της παράδοσης και συμπλήρωση στα ευαγγέλια.


Στην Κ.Δ., τόσο ο Ιάκωβος όσο και ο Ιούδας στις επιστολές τους δεν χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους «αδελφό του Ιησού». Αυτό, κατά τη γνώμη μου, είναι μια ισχυρή ένδειξη ότι δεν ήταν γνήσιοι αδελφοί Του, αλλά μόνον παιδιά του Ιωσήφ.

Εκτός αυτών, πρέπει να συνυπολογίσουμε και τα εξής:

α) Στην προφητεία του Ιεζεκιήλ για την
 «πύλη των αγίων την βλέπουσαν κατά Ανατολάς», ο Κύριος λέει: «η πύλη αύτη κεκλεισμένη έσται, ουκ ανοιχθήσεται, και ουδείς μη διέλθη δι' αυτής, ότι Κύριος ο Θεός Ισραήλ εισελεύσεται δι' αυτής, και έσται κεκλεισμένη. διότι ο ηγούμενος, ούτος καθήσεται εν αυτή του φαγείν άρτον εναντίον Κυρίου» (Ιεζ. 43, 2-3).

Ο Κύριος που θα διέλθει δια της πύλης - και θα φάει και άρτο, δηλ. θα είναι συγχρόνως και άνθρωπος - καταφανώς είναι ο Ιησούς, άλλος από τον Κύριο που συνομιλεί με τον προφήτη. Η όραση αυτή ερμηνεύεται από τους αγίους διδασκάλους της Ορθοδοξίας ως προφητεία της γέννησης του Χριστού και η πύλη ως προτύπωση της Παναγίας. Άρα δια της Θεοτόκου ουδείς θα διέλθη, παρά μόνον ο Κύριος, και μάλιστα η «πύλη» αύτη «ουκ ανοιχθήσεται» (ποτέ), αλλά θα μείνει «κεκλεισμένη» ακόμη και μετά τη διέλευση του Κυρίου. Έτσι τεκμηριώνεται αγιογραφικά η αειπαρθενία της Θεοτόκου, δηλ. ότι παρέμεινε παρθένος και μετά τη γέννηση του Κυρίου και φυσικά εφ' όρου ζωής.

β) Η Θεοτόκος εμφανίζεται στους αγίους ως αειπάρθενος και βασίλισσα των ουρανών, ακριβώς όπως την αποδέχεται η Ορθόδοξη Εκκλησία, που είναι η συνέχεια της αρχαίας Εκκλησίας. Οι εμπειρίες των αγίων από το μεγαλείο της Θεοτόκου είναι συντριπτικές και, ακόμη και τίποτε να μην έλεγε η Αγία Γραφή, θα αρκούσαν για να γνωρίζουμε τι και πώς στο ζήτημα της αειπαρθενίας της. Βέβαια, ο προτεσταντισμός απορρίπτει τους αγίους, εντελώς αυθαίρετα, αλλά αυτό είναι ένα πρόβλημα των προτεσταντών, όχι δικό μας. Ο καθένας μπορεί να απορρίπτει ακόμη και τον ήλιο.

Σας ευχαριστώ.

Πηγή από σχόλια του καθηγητή θεολόγου Θ. I. Ρηγινιώτη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου